Strona:Pascal - Prowincjałki.djvu/240

Imo obstat potius quominus effectus sequatur. Nie można chyba więcej uczynić na korzyść żalu!
 — Wierzę bardzo, mój Ojcze; ale pozwól abym ci powiedział o tem swoje mniemanie i ukazał ci do jakich nadużyć ta nauka prowadzi. Kiedy powiadasz, iż żal poczęty jedynie z obawy dolegliwości wystarcza, w połączeniu z sakramentem, do oczyszczenia grzeszników, czyż z tego nie wynika, iż można będzie całe życie mazać swoje grzechy w ten sposób i być zbawionym ani raz w całem życiu nie ukochawszy Boga? Otóż, czy wasi Ojcowie odważyliby się to twierdzić?
 — Widzę dobrze, odparł Ojciec, z tego co mi powiadasz, że trzeba ci poznać naukę naszych Ojców tyczącą miłości Boga: jestto ostatni szczebel ich moralności i najważniejszy ze wszystkich: powinienbyś był go już pojąć z ustępów które ci przytoczyłem o skrusze. Ale oto inne, i nie przerywaj mi proszę, ponieważ sam ich porządek ma swoje znaczenie.
 Posłuchaj Eskobara, który przytacza rozmaite mniemania naszych autorów w tym przedmiocie w Praktyce miłości bożej wedle naszego Towarzystwa, w tr. 1, ex. 2, n. 21 i tr. 5, ex. 4, n. 8, w tej kwestji: Kiedy jesteśmu obowiązani czuć czynną miłość do Boga? Suarez powiada, że wystarczy jeśli się go ukocha przed momentem śmierci, nie określając bliżej czasu. Vasquez, iż wystarcza w samym-że momencie śmierci. Inni, iż kiedy się przyjmuje chrzest. Inni, kiedy jest