Ta strona została przepisana.
DO WIELEBNYCH OO. JEZUITÓW.
(Odparcie kruczków jezuickich w sprawie jałmużny i symonii).
Paryż, 9 września, 1656.
Wielebni Ojcowie!
Miałem pisać do was w przedmiocie zniewag któremi mnie obrzucacie tak wytrwale w swoich pismach, gdzie mnie nazywacie bezbożnikiem, błaznem, nieukiem, pajacem, szalbierzem, potwarcą, oszustem, heretykiem, przebranym Kalwinem, uczniem Dumoulina[1], opętanym przez legion djabłów, i co łaska jeszcze. Chciałem objaśnić światu, dlaczego traktujecie mnie w ten sposób, byłoby mi bowiem przykro gdyby w to uwierzono. Zamierzałem tedy zaprotestować przeciw waszym potwarzom i szalbierstwom, kiedy dostałem do rąk wasze odpowiedzi, w których obwiniacie mnie znów o toż samo. Mu-
- ↑ Piotr Dumoulin, (1568—1658) pastor i słynny teolog protestancki we Francji.
