Pokłon jemu oddawali,
Messyjasza wyznawali,
Winnym ukłonem.
Żydzi mówią, zkąd Messyjasz, to Pan nie nasz,
Nie tak on psichodzi, jak w Bublii chodzi:
My go czekamy wielkiego,
Wy go macie malyńkiego,
Winder Dzieciątko.
Łacinnik spieszy hukając i śpiewając:
Verbum caro factum, nobis Caelo datum,
Aque genti confidenti,
Et in terra permanenti,
Salus aeterna.
A od wschodu trzej królowie, monarchowie,
Do Betlejem jadą, ofiary swe kładą,
Narodzonego witają,
Innym ochoty dodają,
By się cieszyli.
Przyjmijże nas za twe sługi, na wiek długi,
Jako twych poddanych, Jezu Tobie danych:
Przyjmij i to co dajemy,
Bo się więcej nie możemy,
Czem ci przysłużyć.
P
KOLĘDA 23.
Powstań Dawidzie czemprędzej z lutnią przy żłobie,
Niech się cieszą święte Panny wesoło sobie:
Niech każda po wieńcu swemu oblubieńcu
Ofiaruje, podaruje niebios dziecięciu.
Wznosi Boga na swych ręku Symeon stary,
I głosi światłem narodów prawdziwej wiary:
Kapłan pożądany i na to posłany,
Aby poznał Boga w ciele, Pana nad pany.
Anna święta staruszeńka, cna Prorokini,
Uwija się prędziuteńko jak gospodyni:
Nikomu nie łaje, przystępną się staje,
Wszystkim gościom tam będącym chęci dodaje.
Ty zaś Marto uwijaj się w kuchence swojej,
Bo dziś będą święte Panny na uczcie twojej:
A ty w swe organy, by głos był słyszany,
Cecylijo przy Dawidzie graj na przemiany.
Magdaleno nic przystępuj, nic tu po tobie,
Niech się cieszą święte Panny dziś same sobie:
Czas pokutowania, za grzechy płakania,
Czas się smucić a nie nucić, czas jest wzdychania.
Idzie Panna najśliczniejsza. z domu świętego,
Niesie na rękach panieńskich Syna Bożego:
Którego w radości, bez żadnej przykrości
Porodziła, nie straciła kwiatu czystości.
Barbara ją prowadziła w złotym wianeczku,
Za nią bieży Katarzyna w tymże taneczku:
Za tą Rozalija rączkami wywija,
Za nią śpieszy z piosneczkami Anastazyja.
