Strona:Paulina Krakowowa - Niespodzianka.djvu/102

Ta strona została uwierzytelniona.
22.

WARTOŚĆ PIENIĘDZY.


Jaś i Felunia, mając dość wszystkiego u rodziców, nie dostawali nigdy pieniędzy, i nie znali też ich wartości; wiedzieli tylko, że za pieniądze różne rzeczy kupić można.
Raz przyjechał dobry wujaszek, a na pożegnanie dał każdemu z dzieci ślicznego nowego talara, mówiąc:
— Kupcie sobie co za to.