wyrzekając się stanowczo jakiejkolwiek łączności ze złymi dewami. Za najpotężniejszą modlitwę uchodziła Ahuna Wairya: „Wola Pana jest zakonem sprawiedliwości, nagrodą nieba za czyny, wykonane na ziemi dla Ahura Mazdy; królestwo swoje da Ahura temu, kto wspiera ubogich.” Wzniosłe idee etyczne tej modlitwy, a raczej wyznania, rzucają się w oczy: sprawiedliwość, służenie Bogu i dzieła miłosierdzia są jej treścią. Tak samo charakterystyczne jest drugie Credo mazdeistów, Aszem Wohu: „Sprawiedliwość jest dobrem najwyższem; błogosławiony mąż, którego sprawiedliwość jest doskonała.”
Ofiarę pojmowano w zaratustryzmie, jako czynną pomoc ludzi, okazywaną duchom dobrym w ich walce bezustannej z duchami złymi. Składając ofiarę, okazywał wierny, że trwa w przymierzu z Ahura Mazdą i deklarował swoje wrogie usposobienie względem królestwa złośliwego i przewrotnego Ahrimana.
Na straży kultu stali kapłani. W Aweście kapłan mazdejski nazywa się atrawan; pierwotnie nazywał się magiem.
Strona:Paweł Hulka - Twórca religii Iranu Zaratustra i jego nauka.djvu/67
Ta strona została uwierzytelniona.