Strona:Paweł Hulka - Twórca religii Iranu Zaratustra i jego nauka.djvu/69

nych przez Ahura Mazdę i Zaratustrę, czytamy: „Są tacy, czcigodny Zaratustro, którzy noszą przepaskę na ustach, ale lędźwi swoich nie opasują sprawiedliwością. Jeśli taki powiada, że jest atrawanem, łże — prawi Ahura Mazda. — Tylko tego nazwiesz kapłanem, czcigodny Zaratustro, kto, czuwając przez całą noc, łaknie świętej mądrości; tej mądrości, która pozbawia człowieka trwogi i darzy go radością nawet na Moście śmierci, i przez którą człowiek osiąga wspaniały i święty świat niebiański.”
 Jak już wiemy, urząd kapłański był przywilejem dziedzicznym pewnych rodów, a kształcenie kapłana rozpoczynało się bardzo wcześnie, bo w siódmym roku życia. W czternastym roku życia, czyli po siedmiu latach nauki, składał młody kapłan pierwszy egzamin ze swoich wiadomości i, po odbyciu tej próby, mógł, jako Herbad, brać udział w obsługiwaniu ołtarza. Po zupełnem wyuczeniu się ksiąg Jasny i Wendidadu z Herbada, otrzymuje on godność Mobeda, który może się stać kapłanem samodzielnym i pełnić obowiązki, jako odmawiacz mo-