Wojna zmieniła w Banku Związku zasadniczo stosunek interesów prywatnych do spółkowych. Przedewszystkiem przyniosły trzy ostatnie lata ogromny napływ kapitału. Gdy ostatni bilans przedwojenny balansował sumę 50 milionów marek, wykazuje bilans za 1916 blisko 130 milionów mk. Przyrost ten spowodowany został głównie napływem depozytów spółkowych, które od wybuchu wojny podskoczyły z 10 na przeszło 70 milionów marek. Wskutek tego stosunek kapitałów spółkowych do kapitałów prywatnych uległ zasadniczej zmianie. Gdy przed wojną wynosił 1 do 3, to obecnie przedstawia się prawie jak 2 do 1. Spodziewać się można, że po wojnie walna część kapitałów spółkowych odpłynie, ale prawdopodobnem również jest, że spółki po doświadczeniach wojennych w przyszłości utrzymywać będą w Banku Związku znaczniejsze kapitały niż przed wojną. Będzie to dla Banku Związku poważnym ciężarem, który znośniejszym stać się może tylko przez to, że i interesa prywatne Banku Związku wzrastać będą jak najszybciej.
Można mieć nadzieję, że to nastąpi. W emisyi, którą Bank Związku obecnie dla uzdrowienia stosunku kapitału własnego do obcego przeprowadził i za pomocą której podwyższył kapitał akcyjny z 6 na 15 milionów marek,[1] wzięły także osoby prywatne bardzo wybitny udział. Swiadczy to o zaufaniu, które Bank Związku w szerokich kołach społeczeństwa posiada, oraz rokuje rozwojowi interesu prywatnego dobrą przyszłość. Z rozrostem zaś interesu prywatnego polepszy się znowu stosunek jego do interesu spółkowego i ułatwi Bankowi Związku spełnianie swego zadania wobec spółek, tak jak je dotąd znakomicie spełniał.
- ↑ Tymczasem podwyższono kapitał akcyjny do 24 mil. mk. — Przyp. aut.
