Strona:Paweł Spandowski - Z praktyki spółek wielkopolskich.pdf/90

O wyniku rewizyi ma rada nadzorcza obowiązek zareferować na walnem zebraniu. O doświadczeniach poczynionych w tym kierunku przez organizacyę wielkopolską, mówiłem już na innem miejscu, szczególnie o tem, w jaki sposób starano się dojść do tego, by walne zebranie o wyniku rewizyi związkowej jak najdokładniej zostało poinformowane.
 Na wykryciu istniejących niedomagań i na przedstawieniu ich, komu należy, kończą się prawem przepisane obowiązki rewizora i Związku rewizyjnego. Zrozumiałem jednak jest, że w interesie spółek leży, by Związek na tej czynności nie poprzestał, lecz także poza wykryciem niedomagań służył radą i pomocą w pracy nad ich usunięciem. Tego rodzaju czynność Związku przewidują też z góry ustawy Związku wielkopolskiego. Patronowi poruczają ustawy, by po dokonanej rewizyi porozumiewał się z spółką co do usunięcia monitowanych spraw, a spółce nakładają obowiązek złożenia w ciągu sześciu miesięcy po dokonanej rewizyi Patronowi dowodów, że monitowane sprawy w myśl wskazówek zostały załatwione.
 Po dokonanej rewizyi rozpoczynają się pertraktacye między Patronem a spółką zwykle w ten sposób, że Patron żąda od spółki, by rada nadzorcza na jednem z najbliższych posiedzeń protokółem rewizyjnym się zajęła i protokolarnie do poszczególnych punktów protokółu oświadczyła. Zwykle rada nadzorcza z góry oświadcza, że na wszelkie przedstawienia rewizora najzupełniej się godzi i że wszystkie wskazówki jego się zastosuje. Takiem ogólnikowem oświadczeniem jednak Związek się nie kontentuje, — domaga się raczej szczegółowej uchwały do każdego poszczególnego punktu protokółu. Chodzi bowiem o to, by protokolarną uchwałą stworzyć w odnośnej sprawie przepis obowiązujący czy to zarząd czy też radę nadzorczą. Ist-