Strona:Paweł Staśko - Kain.djvu/61

Ta strona została skorygowana.

O, śnij, o, śnij
pogodą niw,
kwiatami łąk,
ułudą dziw
i wianki wij — —

(akordy)

Zjawami mąk
zbudzi cię świt
cyt — — cyt — —

(cofa się i znika)
SCENA XIV.
ALMA (przez sen)

Och — och!... ratuj!...
Mamo, tam krew
trup — — nóż — — brat...
Precz — — — och!...

(krótkie milczenie)

Kat... Kat...
O — — ! przez brew
znak...