Ta strona została przepisana.
Zachowała mię w potrzebie,
Abym tu przyszedł do ciebie
I dał ci światło prawdziwe
Na te ciemności straszliwe,
Co umysł twój skryły chmurą
Taką czarną i ponurą.
KRISANTO.
Ach! trudno podołać temu!
KARPOFORO.
Wszystko łatwe wierzącemu.
KRISANTO.
Cóż mam czynić? pragnę szczerze.
KARPOFORO.
Trzeba rozum poddać wierze.
KRISANTO.
Poddaję go całkowicie.
KARPOFORO.
Trzeba wziąść prawdziwe życie:
Chrzest święty i prawo Boże.
KRISANTO.
Błagam cię o to w pokorze!
