Ta strona została przepisana.
KRISANTO.
Precz! precz! odepchnąć je muszę,
Słyszeć, widzieć, ani chwilę.
Znam te płacze krokodyle!
Ludzki wzięły kształt i głosy,
By zwolna rozbroić duszę,
I śmiertelne zadać ciosy.
NISIDA.
Nie potrzebuję widzenia,
Śpiew mój pokonać cię zdoła,
On ciebie do mnie przywoła.
CINTIA.
Próżne twoje wysilenia,
Próżny wybuch twego gniewu,
Ja pieśnią, w czasie jej śpiewu,
W twojego serca tajnicę
Wniknę, zwyciężę, pochwycę.
KRISANTO.
Gdy walczę, gdy trwam w odporze,
Czyż opuścisz mię o! Boże!
NISIDA (śpiewa).
Losu.....
(miesza się)
ach! cóż to się dzieje!
Straszna mię niemoc porywa!
