Strona:Pedro Calderon de la Barca - Kochankowie nieba.djvu/180

Ta strona została przepisana.

Połączyć w jednej osobie?
Nie jestże łatwiejszą rzeczą,
Bliższą prawdy i pewniejszą,
I dla wszystkich dostępniejszą,
Pomyśleć, że dwaj bogowie,
Dwaj, równi sobie w przymiocie,
Mają każdy po połowie
Potęgę tej samej treści,
Niż to, że razem się mieści
Bóg, człowiek, w jednej istocie?

KRISANTO.

Nie; — bóstwa istnące sprzecznie,
Przeciwne, różne od siebie,
Musiałyby mieć koniecznie
Nie jednego Ojca w niebie. —
Bóg Syn jest z Ojca poczęty,
Z Ojca i Syna — Duch święty,
Trójca, a jedność istoty,
Też same bóstwa przymioty;
W potędze bóstwa przed wiekiem,
Bóg-Syn zrodził się człowiekiem.
I póki tą prawdą świętą
Na wskroś nie będziesz przejętą
Tak, iżbyś za nią w potrzebie
Zaświadczyła duszą twoją,
Duszą, życiem i osobą,
Niechcę więcej widzieć ciebie,