Ta strona została przepisana.
NISIDA I CHLORA
Z ARFĄ.
NISIDA.
Niesiesz arfę?
CHLORA.
Tak jest, pani.
NISIDA.
Dajże mi ją, niechaj na niej
W tym pełnym rozkoszy gaju
W jego szmaragdowym maju,
W jego rubinów purpurze,
W którą ubrały go róże
I rozlicznej barwy kwiaty,
Ścieląc kobierzec bogaty,
Różnobarwny, różnowzory;
Niech na tym kobiercu wiosny
Spróbuję nóty miłosnej
Do piosenki, której słowa
Wczoraj Cintia napisała.
CHLORA.
Jakaż tej pieśni osnowa?
O czem mówi?
NISIDA.
Treść jej cała
