Ta strona została przepisana.
Tu byłaby bez wątpienia,
Gdyby z miłości płomienia
Choćby tylko cząstka drobna,
Choćby w najmniejszej iskierce,
Wkraść się mogła w Darji serce.
Bo w jednem tylko zdarzeniu
Miłość rozpali to łono,
Gdy w dumy mojej pragnieniu
Zostanę zaspokojoną. —
CINTIA.
Mów jaśniej, bo nie pojmuję.
DARJA.
Gdy kto tak mię umiłuje,
Że z miłości ku mnie skona,
Wtedy dopiero zwalczona
Miłości siłę poczuję;
Ku niemu po jego zgonie
Serce to żarem rozpłonie.
NISIDA.
Wymysł dziki! niepojęty!
Jakież miłości zachęty?
I cóż mu z twojej nagrody,
Kiedy musi umrzeć wprzody?
