Strona:Perełka.djvu/24

—   22   —

 Ciągnęły całe sznury wędrownych, ptaków lecących na zachód, klekotały bociany, ćwirkały jaskółki i inne małe ptaszki.
 Gęsi, przelatując ogromnemi stadami, pytały złocistego ptaka: Dokąd? dokąd?
 A ptak ze złocistą obrączką odpowiadał zrozumiałą im mową: do Afryki! do Afryki!
 I leciały długodziobe bociany i zdziwione patrzały na dzikiego gołębia i wołały klekotem:
 — A to co? A to co? Wszyscy uciekają z Afryki a on leci z powrotem... Kle! Kle! Kle!
 A ptak im wesoło odpowiadał: Zaraz wrócę! zaraz wrócę!...
 I płynęli jakby na falach, dotykając się prawie obłoków i nie odpowiadając już nawet na nagabywania przelotnych ptaków.
 Karlikowi dziwnem się wydawało wszystko, co widział... Nie znał innego kraju nad swój rodzinny, innych łąk nad ojczyste...