Strona:Peter Nansen - Niebezpieczna miłość T. 1.djvu/100

ków. Dwa z nich są przeznaczone dla ciebie.
 O, zacna, droga babuniu! najmędrsza i najlepsza z niewiast!
 — — Teraz wylazłam świetnie z kłopotów! Szewc odebrał swoje, a rękawicznik może poczekać do pierwszego. Właściwie chciałam mu dać awansem trzy korony, ale za powrotem do domu wyciągnął mi je Franek. Biedaczysko jest też stale w sidłach, a dziś nie miałam serca patrzeć na jego troskę.
 Bo to był dobry dzień dla mnie! Wieczorem przyszedł Eryk i on też był w najbardziej różowym nastroju. Pomiędzy nami zawiązała się następująca rozmowa:
 — Czy wiesz, Juljo, zaczynasz mieć szczęście! Zauważają cię i znajdują, że jesteś prześliczna.
 — Tak?... Kto taki?
 — Alfred Mőrck.
 Wewnętrznie zdruzgotana przestrachem, nazewnątrz zdająca się obojętną — rzucam:
 — Ależ on mnie nie zna!
 — Widział cię na ulicy. Szedł z przyjacielem, który zna cię z widzenia. Mówię ci, że był poprostu olśniony. Nie słyszałem nigdy, aby o jakiejś kobiecie mówił z takim zapałem.