Strona:Piękna i potwór.djvu/10

— 8 —

 Ku wielkiemu swemu zadowoleniu spostrzegł światełko, które przy zbliżaniu się spotęgowało się i w końcu okazało się jarzącem światłem.
 Kupiec stanął przed wspaniałym pałacem, otoczonym wkoło prześlicznym parkiem i postanowił prosić o nocleg.
 Ale ani przy bramie, ani na podwórzu nie było nikogo. Szedł i szedł przez otwarte drzwi ku pokojom, spodziewając się kogokolwiek zobaczyć, ale i w pokojach nie było ani żywej duszy.
 Tak doszedł do pokoju jadalnego, gdzie stał stół z przeróżnemi najwykwintniejszemi potrawami. Nie mogąc się oprzeć pokusie, usiadł i spożył kolację, nadczekując wciąż pana domu, przed którym mógłby się wytłomaczyć ze swej śmiałości.
 Nie mogąc się nikogo doczekać, poszedł do wytwornie urządzonej sypialni i smacznie usnął na wygodnie posłanym łożu.
 Przebudziwszy się nazajutrz, spotrzegł wiszące nad łóżkiem ubranie z napisem:
 — „Proszę to przyjąć od właściciela