Strona:Pieśni Kabira.djvu/26

Ta strona została uwierzytelniona.
V

Powiedz, o bracie, jakże mam wyzwolić się od Maji?[1]
Kiedy przestałem wstęgi wiązać, szatę wiązałem.
Kiedy szatę wiązać przestałem, fałdami pokrywałem ciało.
Tak samo: kiedym się wyzbył namiętności, gniew pozostał.
Kiedy się gniewu odrzekłem, żądza została.

Kiedy żądza pierzchła, duma i pycha pozostały.

  1. Maja — magiczna złuda, fantasmagorja; świat jako magiczna illuzja.