Strona:Pieśni narodowe.djvu/31

Ta strona została uwierzytelniona.

Kościuszce poświęcon jest ten tan!
Dla uczczenia przeto cienia,
Łączmy Bracia nasze pienia,
Myśląc, że nam tu przewodzi —
Dalej starzy, dalej młodzi!
Niechaj nasz ożywia jego duch
A byt nasz poweźmie inny ruch!
Precz kadryle — itd.





Śpiew.
(Nuta: Poloneza Kościuszki).


Kto na głos Ojczyzny poziewa,
Niech sobie przy piecu spoczywa;
A my dziarskie, polskie chłopy,
Dalej z rydlem na okopy,
Wszakże i w boju i w pracy,
Dzielni są zawsze Polacy. —

Wysypiemy szańce i wały,
Niech zadrży najezdnik zuchwały,
Niech zadrży przed Polską dłonią:
Polskiem sercem, Polską bronią:
I okopy wysypiemy,
I najezdników zniszczymy.

*****