Ta strona została uwierzytelniona.
Z czapki pawie pióro
Barwami się mieni,
Jak dzionek za chmurą
Gdy go świt zrumieni.
Dumnie błyszczy pawi puch
I ja dumny i ja zuch!
Krakowiaczek ci ja,
Pędzę sobie żwawo;
Kto mię nie omija,
Plnę mu w twarz kurzawą!
Bo ja sobie pan i król,
Wśród zielonych niw i pól!
W koło szumi zboże,
Kłania mi się kłosem,
Kiedy zbiorę, zorzę,
To pobrzęknę trzosem.
A dziewczęta, z całej wsi,
Będą się przymilać mi!
I ta, i ta ładna,
Lecz próżne ich chęci,
O! bo mię już żadna
Nie zwabi, nie znęci!
Jedno tylko serce mam,
Jedną tylko Halkę znam.
Edmund Wasilewski.
