Strona:Pierre Choderlos de Laclos-Niebezpieczne związki.djvu/100

sobie nie pozwolił na żadne wyrzuty i dosyć siły woli, bym umiał sobie nałożyć najcięższe ofiary. Zalecasz mi milczenie i niepamięć! dobrze więc! nakażę mojej miłości, ażeby zamilkła; i zapomnę, jeżeli to możebne, okrutny sposób, w jaki przyjęłaś jej wyznanie. Podoba ci się, pani, patrzeć na moją miłość, jak na zniewagę; zapominasz, że gdyby mogła być winą, ty byłabyś zarazem winy tej przyczyną i usprawiedliwieniem. Zapominasz pani również, iż mnie, przyzwyczajonemu otwierać ci mą duszę, nawet wówczas kiedy ta ufność mogła zaszkodzić mi w twoich oczach, niepodobieństwem było ukryć przed tobą uczucia, przepełniające me serce. Na to, co było dziełem mojej dobrej wiary, ty, pani, patrzysz jako na owoc zuchwalstwa. W nagrodę miłości najczulszej, najbardziej pełnej szacunku, najszczerszej, ty odtrącasz mnie daleko od siebie. Mówisz mi w końcu o twojej nienawiści... I któż inny nie skarżyłby się na mojem miejscu, gdyby się z nim obchodzono w ten sposób? Ja jeden, ja się poddaję; ja cierpię wszystko i nie szemram; ty wymierzasz mi cios, ja ubóstwiam rękę, która mi go zadała. Niepojęta władza, jaką posiadasz nademną, czyni cię wszechmocną panią moich uczuć; a jeśli miłość moja ci się opiera, jeśli nie zdołasz jej zniweczyć, to dlatego, że twojem jest ona dziełem, a nie mojem.
 Nie żądam bynajmniej wzajemności, którą się nigdy nie łudziłem. Nie oczekuję nawet tej litości, której nadzieję mogłaby we mnie obudzić sympatya okazywana mi niekiedy. Ale mniemam, przyznaję to, że mam prawo odwołać się do twojej sprawiedliwości.
 Mówisz mi pani, że próbowano mi szkodzić w twojej opinii. Gdybyś była usłuchała rady przyjaciół, nie byłabyś mi pozwoliła nawet zbliżyć się do ciebie: to są twoje wyrażenia. I któż to są owi tak gorliwi przyjaciele? Ludzie pojęć tak surowych, cnoty tak nieskazitelnej, zgodzą się z pewnością, aby ich wymienić; nie pragną chyba okrywać się tajemnicą, któraby ich stawiła w rzędzie nikczemnych potwarców; to też mniemam,