westchnienia. Poucz go, skoro już wszystko trzeba mu tłómaczyć, że najskuteczniejszym sposobem zwalczania skrupułów jest doprowadzić do tego, aby skrupulatka nic już nie miała do stracenia.
Nie chcąc, aby ta głupia historya miała się kiedy powtórzyć, postarałam się zbudzić w umyśle dziewczyny nieco wątpliwości co do dyskrecyi spowiedników; mała drży teraz ze strachu, aby jej księżulo nie poszedł wszystkiego opowiedzieć matce.
Mam nadzieję, że gdy jeszcze z nią parę razy pomówię w tym przedmiocie, nie przyjdzie jej już do głowy mięszać obce osoby do swoich panieńskich głupstewek.
Do widzenia, wicehrabio. Weź Dancenyego w ręce i pokieruj nim. Wstyd byłby dla nas, gdybyśmy nie mieli dać sobie rady z tą parą dzieciaków. Aby pobudzić naszą gorliwość, pamiętajmy wciąż, ty, że chodzi tu o córkę pani de Volanges, ja, że o przyszłą żonę Gercourt’a. Do widzenia.
Wicehrabia de Valmont do Prezydentowej de Tourvel.
Zabraniasz mi, pani, mówić ci o mej miłości: ale gdzież znajdę siłę do spełnienia tego wyroku? Zajęty wyłącznie uczuciem, które mogłoby być tak słodkie, a które ty czynisz tak okrutnem; usychający na wygnaniu, na jakie mnie skazałaś, żyjąc jedynie żalem i tęsknotą, wydany na łup udręczeń tem bardziej dotkliwych, że przypominają mi bezustannie twoją obojętność, trzebaż, abym jeszcze utracił jedyną pociechę, jaka mi została? Czyliż odwrócisz spojrzenia, aby nie widzieć łez, które wyciskasz? Czyliż odmówisz nawet przyjęcia tych ofiar, które