Strona:Piesni polskie i ruskie ludu galicyjskiego.djvu/035

i słowackie; księga zaś wtóra pieśni innych sławiańskich narodów bez dalszego podziału, oprócz liczb porządkowych. — Zbiór pieśni morawskich taki ma tytuł: Muza morawska, w patero oddielenjch obsahujicy duchownj, mrawnj, polnj, wesko-obczanské a staro-wlastenské hanacké pisnie skládatelów wlastenskych etc. Dalszy podział przez napisy nad każdą pieśnią. Tu to samo uważamy, co w zbiorze rossyjskim Kalatilina. — Słowackie pieśni: Pisnie swietske lidu slowénskeho w Uhrzjch — w piérwszym tomie dzielą się na lirycke, elegicke, alegoricke a satyrycke, nareszcie rozprawky a ballady; dalszy podział podług liczb porządkowych Uznał sam wydawca niestosowność swego podziału, gdyż pieśni elegijne i satyryczne są także liryczne, daléj, iż niewłaściwy jest taki podział przy pieśniach ludu, w drugim więc tomie opuścił go zupełnie i zachował tylko liczbowy porządek z napisem nad każda pieśnią. — Wilk Stefanowicz zbiór swój pieśni serbskich w trzech tomach tak podzielił. Tom piérwszy: 1. pjesme swatowske 2. pjesme kraliczke, 3. pjesme żetelaczke, 4. pjesme dodolske, 5. pjesme koje se pjewoju uz czasni post, 6. pjesme sweczańske, 7. lubowne i druge razliczne żenske pjesme. Tom drugi: pjesme junaczke najstarije. Tom trzeci: pjesme junaczke poznije. - Z resztą zachowany porządek liczb, i nad każdą pieśnią napis.— Tu już widzimy podział systematyczny; zobaczmy jak się do naszych pieśni da zastósować.
 Uważamy te pieśni jako poezya; wszelka poezya jest i na wieki będzie albo liryczną, albo dramatyczną, albo epiczną. O dramatycznéj tu nie może być mowy; zostaje więc główny podział na liryczną i epiczną. Podział ten w swojéj ogólności mniéj jest stósowny do naszego zbioru. Gdy daléj rozważymy, że wszystkie pieśni nasze, jak