Strona:Piesni polskie i ruskie ludu galicyjskiego.djvu/063

Ta strona została przepisana.

za mojém litaniem tycheńkiém
i za pireńkom czorneńkiém. —
Krasnaja Maruneńko krasna,
deżbo ty Iwaseńka zaweła?
Nihdeż ja jeho ne weła,
sam win za mnoju pryjichaw,
za mojim chodeńkom dribneńkim,
za mojém łyczeńkom biłeńkiém.



4.

Zełena ruta żowty cwit,
nyma kawalera dowho w nicz;
pysałabym łyst... ne umiju;
pisłałabym otcia... nie śmiju;
piszłabym sama... boju sia,
szeroki hostynec — mynu sia.



5.

Propyła maty doczku
na sołodkim medoczku;
bułu medu ne pyty
ta diwkoju robyty:
sołodki medok wypyty,
ni sia kim posłużyty.



Weselne.
Z Żółkiewskiego.
1.
(z muzyką.)
Przy korowaju w piątek.

Korowajowe tisto
ne zmistyło sia w misto,
no sia wlizło na rynok,
zacwyło jak kałynok.
Oj hodi, hodi przenyci
sim lit w stozi stojaty,
czas z tebe korowaj opchaty;
oj zbere Petruneńko