Strona:Pietro Aretino - Żywoty kurtyzan.djvu/11

Ta strona została przepisana.



DYSKURS MIĘDZY PEWNYM LAIKIEM-MORALISTĄ — A MONSIGNOREM, MIŁOŚNIKIEM SZTUK I NAUK.

LAIK: Cóż tam znów wertujecie?
MIŁOŚNIK SZTUK: Ho, ho... specjały są to delicje niebywałe! Nowe, swawolne powiastki o kurtyzanach!
LAIK: Któż jest ich autorem? Czy może Jej Wysokość, markiza z Pescary?[1])
MIŁOŚNIK SZTUK: Trafione, jak kulą w płot! Nawet wróble na dachu wiedzą, że markiza tylko poto pióro w inkauście macza, aby opiewać walory swego małżonka, którego zaiste już na Olimp wwiodła!

LAIK: Może więc signora Veronica z Corregio księgę tę spłodziła?

  1. Vittoria Colonno, markiza z Pescary (1490 — 1547), poślubiona Ferdynandowi Franciszkowi d'Avalos. Miłość do męża i rozpacz po jego zgonie uczyniła ją poetką. W pieśniach swych, pełnych kobiecego wdzięku, naśladowała Petrarkę.