Strona:Pilot św. Teresy.djvu/088

 Widząc, że jego studja książkowe nad językami Roro nie dają oczekiwanych wyników, zaprzestał ich, a zato rozwinął żywą działalność praktyczną, aby tylko czemś swe owieczki przy sobie utrzymać i zająć. Akcja ta jednak trwała niedługo, bo wkrótce przeniesiono go już jako proboszcza do Rapy i Pinupaki, dwóch wsi w tej samej grupie Maiaery, a oprócz tego powierzono mu opiekę nad szkołą parafjalną w miejscowości Abiera.
 Pinupaka, wioska, licząca dwustu mieszkańców i około czterdziestu chat, leży nad wielką laguną o cichej, stojącej wodzie. Aby się do niej dostać z Maiaery, trzeba przez dwie godziny brnąć piaszczystą plażą lub przez gąszcz traw nadbrzeżnych o korzeniach kolących i cuchnących. Pinupaka — to miejscowość pięknie położona i samotna. Wody, palmy, góry dalekie i nędzne chaty tubylców.
 Rapa ze swymi dwustu pięćdziesięciu mieszkańcami leży dalej w głębi wyspy, oddalona od wybrzeża o trzy i pół godziny marszu przez bagniska, w których brudnej wodzie wędrowiec w porze deszczowej zapada się aż po uda.
 Chaty Abiery stoją niedaleko rzeki. Chcąc do nich dojść, trzeba brnąć wbród przez