Strona:Piołuny.pdf/137

Ta strona została skorygowana.


Perła.
(Do muzyki.)

Śpi koncha niemo w bezdeniach mórz —
Z perłą ukrytą w tajemniczém łonie,
I nieświadoma powierzchni burz —
I pozbawiona promieni zórz;
Straciła miarę wieków padłszy w tonie!
Nikt jéj niezna — niewidzi — tylko ten co w niebie,
Konchą me serce – perłą ma miłość dla ciebie!...



Córeczka grabarza.
(Do muzyki.)

Co poranka, co wieczora
Kopie dziewcze świéży grób,
Drużka kruka i upiora,
Jéj nie straszny ludzki trup!...
Z grobów kwiatki w czarne włosy
Wplata z młodych dni,