Strona:Piosnki i satyry (Bartels).djvu/059

 To też sąsiad za sąsiadem,
 Jak te wyżły wszystko równo,
 Lecą wietrząc tylko stadem
 Za tą Dziurdziulewiczówną?
Popatrzawszy w lewo, w prawo,
Wybrałam sobie jednego
Kawalera z dobrą sławą,
A przytem i nie biednego.
 Żadnych fochów ze mną niema,
 Bo u mnie to rzecz jest główna:
 Męża za łeb zawsze trzyma
 Każda Dziurdziulewiczówna,
Żyjem z sobą już rok szósty,
Jest sens w domu i dostatek,
Mój Ignacy zdrów i tłusty,
Mamy już pięcioro dziatek.
 Po dwunastu dosyć będzie
 Bo ze mnie kobieta słowna,
 Taką każda była wszędzie
 Z domu Dziurdziulewiczówna.
Wiem, że chodzą o mnie gadki,
Jakobym była złośnicą, —
I że te małpy sąsiadki
Mają mnie za sekutnicę;
 Ale w oczy wszystkie grzeczne,
 A mnie zresztą wszystko równo,
 Niech wiedzą, jak niebezpieczne
 Zajście z Dziurdziulewiczówną!
Byle w oczy każda grzeczna,
Ale u mnie rzeczą główną,
 Niech wiedzą, jak niebezpieczna
 Kłótnia z Dziurdziulewiczówną.

---