ósemki. Wydaniem tem zajmował się sławny wówczas ks. Hieronim Powodowski.
Drugie całkowite wydanie nosi tytuł: «Zbiór rytmów Kaspra Miaskowskiego, znowu przez Autora poprawionych, rozszerzonych i na dwie części podzielonych. Cum gratia et privilegio S. R. M. w Poznaniu w drukarni Jana Rossowskiego R. P. 1622». Wydanie rzeczywiście bardzo pomnożone, zawiera bowiem pięćdziesiąt różnych pieśni więcej, niż poprzednie. Do większych nowoumieszczonych w tem wydaniu należą: Łotr Dyzmas, Kalwarya Zebrzydowskiego, Hymn do św. Maryi Magdaleny, Chorągiew Agnieszki św., Na ogień gnieźnieński, Do Symona Szymonowicza i t. d. Korekta staranniej prowadzona jak w poprzedniem, co tłumaczy się tem, że poprawności pilnował sam autor, czcionki jednak gorsze jak u Skalskiego.
Trzeciem nakoniec wydaniem jest przedruk z poprzedniego Jana Konstantego Żupańskiego, Poznań 1855. Różnicy z Rossowskim niema żadnej, chyba ta, że dla trudności typograficznych zaniechano kreślowania a, poprawiono błędy i zmieniono gdzieniegdzie interpunkcyę. Ważne przy tem wydaniu jest studyum nad Miaskowskim Jana Rymarkiewicza. Trafnością spostrzeżeń, gruntownością i brakiem niepotrzebnej frazeologii, korzystnie różni się ono od poprzednich ocen tego pisarza.
Strona:Pisma Henryka Sienkiewicza (ed. Tyg. Illustr.) vol. 77.djvu/087
Ta strona została uwierzytelniona.