Strona:Pisma Henryka Sienkiewicza (ed. Tyg. Illustr.) vol. 78.djvu/276

statniego wieku. Ponieważ jednakże, obok wypadków ogólniejszych, są w nich jeszcze i prywatne, dotyczące rodziny pana, a może dla dzisiejszej jego sytuacyi cokolwiek drażliwe, zatem…
 — Zatem?
 — Przychodzę się zapytać, czy pan nie ma nic przeciwko ogłoszeniu tych papierów…?
 — Cóż w nich być może uwłaczającego mi?
 — Uwłaczającego… musielibyśmy się porozumieć co do znaczenia tego wyrazu… Jest w nich szczegółowa historya pańskiego prapradziada, jak ten, przybywszy ze Śląska…
 — Domyślam się, domyślam. Pokaż pan rękopis.
 — Proszę ten ustęp przeczytać…
 Po chwili milczenia.
 — A więc, szanowny panie, dziękuję za delikatność i proszę, ażebyś pan w druku usunął wzmianki, mnie obchodzące.
 — Niepodobna.
 — Dlaczego?
 — Manuskrypt można tylko w całości, albo wcale nie wydawać.
 — Zatem wcale.
 — Byłoby to dla mnie wielką stratą.
 — Rozumiem. Ileż go pan cenisz?
 — 500 rubli.
 — Za dużo, ale mniejsza. Masz pan pieniądze, tylko jedno zastrzeżenie.