albo żywcem przekopiowane z innych sztuk (Przepiórkiewicz). O innych postaciach niema co i wspominać, są to bowiem zwykłe lalki konwencyonalne, które do sztuki dlatego tylko wchodzą, żeby w ostatnim akcie miał się kto z kim ożenić, lub kto za kogo pójść za mąż.
Nakoniec słusznie krytyka zarzucała komedyi tej zupełny brak oryginalności. Rzeczywiście: ile tu w szczegółach pomysłów Narzymskiego, Fredry, Chęcińskiego, ile sytuacyi, zaczerpniętych ze sztuk francuskich, trudno nawet powiedzieć. Wyliczenie tych wszystkich pożyczek conajmniej zabrałoby nam drugie tyle i czasu i miejsca, a tak jednego, jak drugiego szkoda, gdy przedmiot równie niewdzięczny.
∗ ∗
∗ |
Manuel jest zdolnym pisarzem, który, zamknąwszy się w ciasnym wprawdzie kółku życia rodzinnego, umiał jednak z zakresu tego wydobywać wszelkie prawdziwie piękne i prawdziwie dramatyczne sytuacye. Obrazek pod tytułem: „Nieobecny“, który oglądaliśmy parę dni temu na naszej scenie, jest właśnie takim cichym dramatem rodzinnym, mniej udatnym wprawdzie od innych utworów Manuela, może nawet wcale nieudatnym, niemniej jednak czułe serca wzruszającym. Państwo Jumelin, stadło starej daty, mieli syna, który się źle prowadził, robił im wstyd, a wreszcie uciekł
