Strona:Pisma III (Aleksander Świętochowski).djvu/126

pozbawionemu piersi matczynej, czy byłoby nią zachwycone?
 — Ależ ona jest dziewicą.
 — Zatem dziecko ssące przeniosłoby nad nią najszpetniejszą mamkę?
 — Któż temu przeczy?
 — Ja — nie. Pisałeś mi z drogi, że cię niezmiernie oburzył wódz spartański, który knuł z Persami zdradę przeciw ojczyźnie.
 — Nikczemnik! Kruki zdychać będą, jedząc go po śmierci.
 — A czy jesteś pewny, że on nie byłby sumiennym i troskliwym pasterzem kóz?
 — Łotr pozostanie zawsze łotrem.
 — W takim razie, nie naczerpawszy sitem wody, która przez nie przeleci, połamiesz je jako bezużyteczne nawet do przesiania mąki?
 — To co innego. Są ludzie w każdej czynności podli.
 — I ja widzę różnicę. Narzędzia stwarza człowiek i wyraźnie wskazuje ich użyteczność, więc wszystkie są przydatne; ludzi zaś stwarza natura i nie objaśnia, do czego są zdolni, więc niektórzy tylko, odgadnięci w swej użyteczności i niezbłąkani w swem przeznaczeniu, wydają nam się rozumni i uczciwi. Gdybyśmy wszyscy zdołali poznać swoje przyrodzone cele...
 — Tobyśmy zbrodniarzów dusili w kolebkach.
 — Ludzkość była ostrożniejsza od ciebie, bo nie