Strona:Pisma VII (Aleksander Świętochowski).djvu/298

 Wszedł starzec wysoki, zgarbiony, z głową kudłatą, ze skórą twardą, szarą, miejscami jasną lub ciemną jak kora platanu.
 Czy Arjos namawiał was, abyście porzucali służbę u swych panów?
 Niewolnik. Nie.
 Wielkorządca. Przy śledztwie zeznałeś inaczej.
 Niewolnik. Tak.
 Wielkorządca. Zapewniał was, że wkrótce nadejdzie czas, w którym wszyscy ludzie będą równi.
 Niewolnik. Nie.
 Wielkorządca. Przedtem złożyłeś inne świadectwo.
 Niewolnik. Tak.
 Wielkorządca. Czy przyniósł z pola bitwy rannego Bega, uleczył go i oswobodził?
 Niewolnik. Nie.
 Wielkorządca. Poprzednio mówiłeś co innego.
 Niewolnik. Tak.
 Wielkorządca. Dlaczego teraz zaprzeczasz wszystkim dawniejszym zeznaniom?
 Niewolnik. Nasz pan, Wir-Wir, zakatował stu zbiegłych niewolników; nam dwudziestu darował życie pod warunkiem, że potwierdzimy wszystkie oskarżenia przeciw Arjosowi. Moim towarzyszom młodszym ode mnie poradziłem, ażeby uciekli do dalekich krajów; ja sam zostałem, ażeby odwołać przed sądem nasze oszczerstwa. Jeżeli nie ma zapanować na ziemi to, co nam nasz zwiastun przepowiadał, ostatni okruch