krwawymi ofiarami żołnierze wszystkich Brygad wyrwali nienawistnym losom to, czegośmy nie mieli jeszcze, wychodząc na wojnę — honor żołnierza polskiego, którego bitność i wewnętrzna dyscyplina nie podlega już nigdzie żadnej wątpliwości.
Dopóki stoję na waszym czele, będę bronił do upadłego, nie cofając się przed żadną ofiarą, tego, co jest naszą własnością i co oddać musimy w całości nienaruszonej naszym następcom — naszego honoru żołnierza polskiego. Tego też od was, żołnierze, z całą surowością wymagam. Czy w ogniu na polu bitwy, czy w obcowaniu z otoczeniem, oficer i żołnierz ma się zachowywać tak, by w niczym na szwank nie narazić honoru munduru, który nosi, honoru sztandaru, który nas skupia. Ofiary krwawe czy bezkrwawe, gdy trzeba. muszą być w tym celu złożone. Dwa lata minęły I Losy ojczyzny naszej ważą się jeszcze. Niech mi wolno będzie wam i sobie życzyć, by rozkaz mój następny w naszą rocznicę był odczytany wolnemu polskiemu żołnierzowi na wolnej polskiej ziemi.
Rozkaz ten odczytać w kompaniach, szwadronach, bateriach i zakładach oddziału.
- Odznaka «Za Wierną Służbę» ustanowiona w Dubniakach w dn. 6. VIII. 1916 r., projektowana przez Wojciecha Jastrzębowskiego, przedstawia czteroramienny, żelazny krzyż w kole z inicjałami: J. P. i 1. Br.
Niniejszym ustanawiam odznakę I Brygady «Za Wierną Służbę».
I. Prawo do noszenia odznaki mają:
a) wszyscy oficerowie i żołnierze, którzy nie mniej, niż rok, pracowali nienagannie na froncie w szeregach I Brygady, nie wyłączając taborów i zakładów, obsługujących I Brygadę;
b) wszyscy oficerowie i żołnierze z organizacyj strzeleckich w Królestwie, którzy byli tam w szeregach podczas okupacji rosyjskiej, bez względu na to, czy potem weszli w skład I Brygady. czy nie, oraz byłe biuro wywiadowcze I Brygady;
c) oficerowie i żołnierze, którzy byli w I Brygadzie mniej. niż rok, lecz dalszą służbę pełnili nienagannie w innych
