Strona:Pismo Święte Starego Testamentu czyli Zakon Mojżeszowy i Prorocy.pdf/10

Ewangelię, wszyscy kapłani, dyskoni i lud w głębokiej ciszy wstają, a także i Biskup wstaje i zdejmuje oznaki swego dostojeństwa na znak, że przez otworzenie czcigodnych ksiąg Ewangelii wchodzi Sam Pasterz prawdziwy, Pan, Przewodnik umiejętności pasterskiej, Bóg i Gospodarz.“ (lzyd. Peluz. Ep. 136).
 „Noszą te Księgi nazwę Ewangelii (co z greckiego znaczy Radosna Nowina) ponieważ przez nie oznajmują się nam dary Boże, które największą radością napelniają duszę. Obwieszczają nam bowiem: zniesienie kary piekła, przebaczenie grzechów, odkupienie z niewoli szatańskiej, poświęcenie przez łaskę oraz przywłaszczenie za synów Bożych, spokrewnienie z Synem Bożym i wspóldziedziczenie z Nim Królestwa Niebieskiego,“ (Jan Chr. In Mat, hom 1).
 2. Pismo święte, a zwłaszcza Ewangelie wszyscy czytać powinni.
 „Należałoby wprawdzie, żebyśmy Ksiąg Pisma świętego nie potrzebowali, ale tak nieskalany żywot wiedli, żeby sama łaska Ducha Świętego duszom naszym za Pismo święte starczyła i żeby Duch Św. tak palcem Swoim pisał na sercach naszych, jak te Księgi święte atramentem napisał. Lecz ponieważ utraciliśmy tę łaskę, przeto przynajmniej tej drugiej drogi się trzymajmy. Że tamta droga była doskonalszą, wykazał nam to Sam Bóg zarówno słowami, jak i czynami swymi. Albowiem z Noem, Abrahamem i potomkami jego, z Hiobem i Mojżeszem rozmawiał Bóg nie za pomocą Pisma, lecz Sam przez się bezpośrednio, znajdując ich umysły czystymi i zdolnymi do usłyszenia głosu Bożego. Ale gdy cały naród Hebrajski począł się chylić do upadku, wtedy trzeba było Pisma, tablic i nauczania za pomocą ksiąg pisanych. A tak samo się stało nietylko w Starym Zakonie, ale i w Nowym, o czem łatwo się można przekonać. Na początku bowiem Bóg nie dał Apostołom nic pisanego, ale zamiast Pism zesłał im łaskę Ducha Świętego. „On wam przypomni wszystko,“ mówił do nich (Jan. 14, 20). Żebyś zaś wiedział, że ta łaska była doskonalsza od Pisma, posłuchaj, co Sam mówi przez proroka: „Postanowię z nimi Testament Nowy i dam im Zakon Mój do wnętrza ich i na sercu napiszę go, i będą wszys©y nauczani od Boga.“ (Jerem. 21, 31-33). Święty Paweł wskazuje też wyższość tej łaski wewnętrznej od Pisma świętego, gdy powiedział, że otrzymał prawo „nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serca cielesnych.“ (II Kor.3, 3). Lecz gdy z biegiem czasu jedni co do wiary, drudzy co do sposobu życia i obyczajów bardzo błądzić poczęli, okazała się potrzeba nauczania znowu za pomocą Pism świętych. Uważ więc jak wielkiem byłoby złem, jeślibyśmy my, będąc obowiązani tak żyć nieskazitelnie, żebyśmy Pisma świętego nie potrzebowali, ale zamiast tych ksiąg serca Duchowi Świętemu otwierali; — jeślibyśmy, powiadam, utraciwszy tę pierwszą doskonałą czystość umysłu i serca i potrzebując teraz koniecznie Pisma świętego, nawet z tego danego nam od Boga środka korzystać nie chcieli. Bo jeżeli pewnego rodzaju winą jest z naszej strony, że potrzebujemy ksiąg Pisma świętego, nie mogąc sami zjednać sobie łaski Ducha Świętego, to uważ, jak ciężkim byłoby grzechem nawet z pomocy Pisma świętego nie korzystać i te Pisma Boże jakby niepotrzebne i napróżno nam dane lekceważyć, a tem samem ciężką karę na siebie za ich wzgardę ściągnąć.* (Jan Chryz. Praef. in Math.).
 „Dlatego nie zaniedbuj kupić sobie ksiąg świętych. Nie żałuj na nie złota i nabądź sobie ten skarb, którym są księgi święte. Złoto, im więcej go będziesz miał, tem na większe niebezpieczeństwo utraty mienia i ja siebie ze strony złodziei i zbójców nsrazisz; ale jeśli za nie nabędziesz sobie księgi Pisma świętego, to wielki stąd zysk i bezpieczeństwo dla siebie osiągniesz; jako bowiem broń złożona w zamku królewskim, choćby jej nawet nie użyto, daje pewność i bezpieczeństwo i obronę mieszkańcom tegoż zamku od napaści i włamywania się ze strony złoczyńców, tak że nie śmią oni do tego domu się zbliżyć; tak samo też gdziekolwiek te Księgi się znajdują, ucieka stamtąd wszelka moc dyabelska i na mieszkańców wielka spływa pewność obrony. Częstokroć bowiem nawet sam widok ksiąg świętych powstrzymuje nas od grzechu i gdybyśmy, będąc poza domem, ośmielili się przestąpić przykazanie Boskie i splamić duszę grzechem, to wróciwszy do domu, gdy spojrzymy na te Księgi, żywszej doznamy zgryzoty sumienia i staniemy się mniej pochopni do powtórzenia upadku. Jeśli zaś trwamy w świętokradztwie, to wtedy jeszcze większą korzyść z Pisma świętego odnosimy, bo już samo wzięcie do rąk Ewangelii św. nasz umysł odrywa od trosk i spraw ziemskich i serce do Boga podnosi. A nawet przez samo s pojrzenie na księgi św. dobre myśli do serca nam wstępują. A jeśli dołączymy jeszcze do tego pilne czytanie, to dusza nasza już jakby w jakiej świątyni słowami