Strona:Pismo Święte Starego Testamentu czyli Zakon Mojżeszowy i Prorocy.pdf/14

 „Ewangelia bowiem Chrystusowa nie zawiera się w słowach, ale w znaczeniu i należytem rozumieniu tych słów. Przez przewrotne zaś tłomaczenie i rozumienie słów Ewangelii świętej z Ewangelii Chrystusowej można uczynić ewangelię ludzką, albo co gorsza, dyabelską.“ (Hieronim in Galat. I. 11-12).
 „Jeżeli tedy znajdą się w jakim Kościele tacy nauczyciele, co na stolicy Mojżeszowej siedząc udają, że uczą prawa Bożego, to jest Pisma świętego, a w rzeczy samej swych praw nauczają, to tym nie wierzcie, nie słuchajcie ich, a to dlatego że gonią za zyskiem a nie Chwały Jezusa szukają. A nawet wtedy, gdy takimi nauczycielami są Biskupi i mianują się katolickimi Biskupami, nie trzeba z nimi mieć nic wspólnego, jeśli okłamują ludzi swemi własnemi twierdzeniami, a nie według słów Pisma świętego nauczają“(Aug. Tractat. in Joan. 46;de Unit. Ecl. c. 10).
 „Dlatego wierni nauczeni w Piśmie świętem powinni z niego sprawdzać, co mówią nauczyciele duchowni i przyjmować to tylko, co jest zgodne z Pismem świętem, a co niezgodne odrzucać; a tych, którzyby się trzymali nii nych z Pismem świętem nauk, tembardzić strzedz, ponieważ mówi Zbawiciel: wiekowi, przez którego przychodzi zgorszenie. Jeżeli oko twoje gorszy cię, wyłup je.“ (Mat.18, 7-9). A św. Paweł: „Choćbyśmy nawet my, albo Anioł z nieba przepowiadał wam nie to, cośmy przepowiadali, niech będzie przekleństwo.“ (Gal. 1, 8). Ci zaś, którzy niedostatecznie znają Pismo święte, niech rozpoznawają świętych nauczycieli po owocach Ducha Świętego, jako po właściwych im charakterystycznych znakach. Kto ima takowe owoce, tego należy przyjąć, a kto nie ma takowych, od tego należy odejść. Tak bowiem mówi Zbawiciel: „Strzeżcie się pilnie fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczem, a wewnątrz są wilcy drapieżni. Z owoców ich poznacie ich.“ (Mat. 7, 1 Bazyli W. Regul. 72).
 „Szukajmy więc Chrystusa, szukajmy prawdziwego chrześcijaństwa w Piśmie świętem, a wszystko, co nie jest w niem zawarte, jako nowatorstwo odrzucajmy. Chrystus bowiem jest dla wiernych jedyną drogą I prawdą. Słusznie przeto Apostołowie powiedzieli: „Panie, dokąd pójdziemy: Słowa żywota wiecznego masz.“ (Ambr. Exhort. ad Virgin. De Virg. 1, 3; in Luc. 1, 9).
 „W nocy bowiem tego wieku, przedtem nim zaświta nam dzień chwalebnego przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa, przebywalibyśmy w ciemnościach, jeślibyśmy nie posiadali tej pochodni, którą stanowi całe Pismo święte, jako powiedziane jest w Psalmie: (118, 23) „Pochodnią nogom moim Słowo Twoje i światłością ścieżkom moim.“ — Tak bowiem mówi Piotr Apostoł: „I mamy mocniejszą mowę prorocką, której się trzymając jako świecy w ciemnem miejscu świecącej, dopóki nie zajaśnieje dzień i jutrzenka nie wzejdzie w sercach waszych, dobrze czynicie.“ (IIPiotr. 1, 19).
 „Przyjdzie dzień; ale tymczasem w tej nocy niech wam nie zbraknie tej świecy, która zawsze powinna być zapalona w domach waszych. Bo do nas jest powiedziane: „Ducha nie gaście“ (I Tess. 5, 19), i jakby wyjaśniając co powiedział Apostol, mówi dalej: „Proroctwa nie lekceważcie,“ to znaczy niech ta Świeca zawsze w was się świeci.“ ( Aug. Enarr. in Ps. 76; 118, 23).
 6. Pismo święte należy rozumieć i wykładać według powszechnego Podania i nauki Kościoła.
 „Pisma Ojców Kościoła nie mają takiej powagi kanonicznej, jaką ma Pismo święte. Ojcem bowiem, co się tyczy wiary i zbawienia, nie może być nikt, jedno Sam Bóg. Stąd też słowa Apostoła Pawła, który tak pisał do Koryntyan: „Chociażbyście mieli wielu przewodników w Chrystusie, wszakże nie wielu ojców, albowiem przez Ewangelię ja was zrodziłem.“ (IKor. 4, 15). Słowa te nie mogą być rozumiane w przeciwieństwie do słów Chrystusa, Który powiedział: „Nie nazywajcie sobie ojca na ziemi, albowiem jeden jest wasz Ojciec, Bóg.“ Apostoł przeto przyznawał sobie tylko tytuł ojcowstwa ze względu na tych, którym głosił Ewangelię, ale nie istotę jego. Należy bowiem odróżnić, co się odnosi do czci ludzkiej, od tego, co jest własnością łaski Bożej “ (Aug. Epist. 93. aq Vincent. Brev. Coll. cum Donat c. 7).
 „A jeśliby w jakiej mniejszej wagi kwestyi religijnej zachodził spór, to czyż nie należałoby się uciec do najbardziej starożytnych Kościołów, w których Apostołowie nauczali, i od nich dowiedzieć się w danej kwestyi co pewnego i wyraźnego? Bo jeśliby należało to uczynić nawet wówczas, gdyby Apostołowie nie zostawili nam Pism świętych, to czyż nie należy i teraz trzymać się podań, które przekazali Apostołowie tym, którym powierzyli Kościoły?
 „Pan Wszechrzeczy dał Swoim Apostołom władzę głoszenia Ewangelii i przez nich pozna-