Strona:Pismo Święte Starego Testamentu czyli Zakon Mojżeszowy i Prorocy.pdf/16

Ta strona została przepisana.

7. Pismo święte jest Kanonem czyli Regułą wiary i stanowi najwyższą powagę w Kościele Chrystusowym.
„Bóg najpierw mówił przez Proroków, następ nie Sam przez się osobiście, wkońcu sporządził Pismo święte, które się Kanonicznem zowie i najwyższą powagę w Kościele stanowi.“ (Aug. De Civ. Dei 11, 3).
„W ten sposób podany nam został przez Chrystusa Katolicki Kanon, czyli Reguła wiary prawdziwej.“ (Vita et Conv. S. Polic. — Patr. Apost. Funck.),
„Za regułę bowiem prawdy mamy słowo Pańskie.“ (Iren. Adv, haer. IV. 35; III. 11).
„Odrzucać tedy cokolwiek z tego, co jest w Piśmie świętem, albo przyjmować za prawdę czego w Piśmie świętem niema, jest to odstępstwo od wiary i ujawnienie pychy.“ (Bazyli De Fide).
„Kanon bowiem nie dopuszcza ani żadnego dodatku, ani żadnego braku, gdyż inaczej nie bylby Kanonem czyli Regulą.* (Jan. Chr. In Philip. 3, 16).
„Dlatego i Apostoł zabrania uczniowi dodawać cokolwiek lub odejmować od Bogiem natelnionych Pism, powołując się na przyklad wzięty ze zwyczajów ludz siamentu potwierdzonego śmiercią człowieka nikt nie odmienia ani nic do niego nie dodaje.“ (Bazyli. In Gal. 3, 15).
„Na Kanon tedy prawdy, to jest na Pismo święte we wszystkiem uważajiny.“ (Izyd. Pelur. Ep. IV 15).
„W Kanonie doskonałość jest.“ (Grzeg. Ny Contra Bun. lib. 4).
„Trwałej więc i mocnej trzymajmy się opoki to jest Pisma świętego. Pistno święte jest skończoną całością, do której nie dodać, ani od której nic ująć nie można. A tak jest doskonale, że kiedy je pilvie czytać będziesz, nic więcej nie będziesz potrzebował. Choćby przeto umarły z grobu powstał, albo Anioł z nieba zstąpił, to jednak Pismu świętemu więcej wierzyć należy, niż czyjemukolwiekbądź twierdzeniu.“ (Jan. Chr. In. Ps. 1).
„Nie dowierzaj tedy temu co ja mówię, dopóki nie otrzymasz dowodów prawdziwości słów moich z Pisma świętego.“ (Cyr. Jer. Cathechies.IV).
„Bo któż jest wolny od możliwości błądzenia tak, żeby do duszy jego nie wkradła się ani lekkomyślność, ani zawiść, ani inna jaka namiętność. Bez wątpienia nikt. Przeświadczony o tej nie żądam, aby kto memu zdaniu lub wyjaśnieniu bezwzględnie wierzył, lecz owszem utrzymuję, że w rzeczach odnoszących się do religii, w których ludzie tak łatwo błądzą, nie być łatwowiernym jest oznaką prawdziwej mądrości; najlepiej więc czynią ci, którzy pilnie czytają Pismo święte, aby się opierać nie na ludziach ułomnych i omylnych, ale na Apostołach i Prorokach, owszem na sanym Chrystusie. Bo chociaż w rzeczach odnoszących się do religii, zasięgamy rady doświadczeńszych od nas braci, to jednak i oni nasze wątpliwości jedynie tylko na zasadzie źródeł Pisma świętego rozwiązać zdołają.“ (Ambr. Serm. e. 4; de Fide ad Gratian. 1 e. 4, Epi. ad Conv. Serm. 20 in Psalm. 118. c. 4).
„Któż bowiem inny jeśli nie Ty, Panie, rozpostarłeś nad nami firmament, czyli utwierdzenie powagi, którą jest Boskie Pismo Twoje? Nie bo to kiedyś będzie zwinione jako księgi, ale teraz rozpostarte jest nad nami jako opona skórzana. Boskie bowiem Pismo Twoje, od czasu jak umarli oni podlegli śmierci Apostołowie, przez których nam je dałeś, stanowi teraz najwyższą powagę. I Ty, Panie, wiesz, jak okryłeś skórami ludzi, gdy przez grzech stali się śmiertelnymi, dlatego też jako skórę rozpostarteś nad nami firnament czyli utwierdzenie ksiąg Twoich, to jest doskonałych nauk Twoich, któreś przez posługowanie ludzi śmiertelnych na nas włożył. Na skutek bowiem samej śmierci Apostołów wysoko się rozpostarła nad nami wszystkimi, którzy jesteśmy niżko, ta niewzruszona powaga nauk Twoich przoż nich wydanych. Dopóki bowiem Apostołowie jeszcze tu żyli, utwierdzenie to nie rozpościerało się jeszcze tak wysoko, gdyż jeszcze, Panie, nie rozpostarleś tych niebios jako skóry; jeszcześ wieści o ich śmierci wszędzie nie rozpowszechnił. Daj nam, Panie, widzieć to dzieło palców Twoich, rozjaśnij oczy nasze z poza chmur, któremiś je zasłonił. Tam bowiem jest świadectwo Twoje, dające mądrość maluczkim. Uczyń, Panie, doskonałą Chwałę z ust niemowląt i ssących. Niech je rozumiem, Ojcze dobry. Nie mamy bowiem oprócz tych ksiąg żadnych innych, któreby tak niweczyły nieprzyjaciela i mśe sprzeciwiającego się pojednaniu z Tobą i broniącego grze chów swoich. Nie znam, Panie, nie znam żadnych innych tak czystych nauk, jak te, któreby mię przekonały o potrzebie wyznawania Tobie i poddały kark mój pod jarzmo Twoje i zachęciły czcić Ciebie darmo. Przemijają bowiem obłoki, ale niebo