8. Nieznajomość Pisma świętego jest źródłem niezliczonych błędów, herezyi i grzechów w Kościele.
„Źródłem wszystkiego złego jest nieznajomość Pisma świętego. Bez broni idziemy na wojnę, jakimże więc sposobem możemy być ocaleni od zguby? Bez tej broni nie ocalejemy. Nie wszystko na nas Kapłanów zwalajcie; jesteście owcami nie pozbawionemi rozumu, ale rozumem obdarzonemi. O wiele rzeczy w tem życiu się troszczycie; a tego co najważniejsze, zaniedbujecie. Posłuchajcie mię tedy i nabądźcie sobie Pismo święte, to lekarstwo prawdziwe na wszystkie choroby duszy. Jeżeli nie chcecie innego, to nabądźcie sobie Nowy Testament, przynajmniej Ewangelie i Dzieje Apostolskie, onych wieczystych mistrzów i nauczycieli sobie kupcie.
„Dlaczego dzisiaj więcej niż kiedykolwiekbądź wszyscy do Pisma świętego zwrócić się powinni? Ponieważ Pismo święte jest najbezpieczniejszem schronieniem od błędu. Czytanie Pisma świętego najskuteczniej zabezpiecza od grzechu. Nieznajomość zaś tego Boskiego kodeksu jest przyczyną wielkiej ruiny duchownej, przepaści wszelkiego zła i zguby wiecznej. Ta nieznajomość właśnie zrodziła herezye, zaprowadziła zepsucie obyczajów i rzeczy Boskie z ziemskiemi zmieszała. Jako bowiem ci, którzy są pozbawieni światłości słonecznej, nie mogą iść prostą drogą, tak też i wszyscy, którzy nie korzystają z tych Boskich promieni Ksiąg świętych, muszą koniecznie grzeszyć i błędom podlegać, gdyż w nieprzebytych ciemnościach chodzą.
„Niech więc nikt nie obwinia Pisma świętego, jakoby z trudności rozumienia go powstawały herezye. Nie Pismo święte obwiniajmy, ale niegodziwość tych, którzy to, co tam dobrze jest powiedziane, oni źle tłomaczą. Bo i szatan z Pisma świętego dysputował[1] z Chrystusem. A zatem nie Pismo święte jest winne, ale umysł tego, który to, co dobrze jest powiedziane, źle tłomaczy. Bo jak szaleni nie widzą i nie rozumieją tego, na co patrzą i jak nie w tych rzeczach jest wina ich zaślepienia, lecz w nich samych, tak też nie Pismo święte wprowadza w błąd niektórych ludzi, lecz własna ich złość.“ (Jan Chryz. In Gen. I hom. 13).
„Gdyż jako w Starym Testamencie umysłom duchowym i pobożnie Pismo Święte badającym była odsłoniona nawet prawda Ewangeliczna, zakrytą zaś była w zupełności dla umysłów zmateryalizowanych; tak też i dzisiaj ta sama prawda, najdokładniej i jasno wyrażona w Ewangelii staje się jednak dla ludzi cielesnych ciemną i niezrozumiałą.
„A jak Żydzi, ukrzyżowawszy Chrystusa, pogrążeni zostali w ciemnościach, tak przeciwnie my, pożywając Ukrzyżowanego, bywamy przez Niego oświecani.“ (Aug. In Ps. 33 de Cath. r. 4).
9. Pismo święte jest samo przez się zrozumiałe dla wszystkich w tem, co jest do zbawienia konieczne.
„Czemże jest Pismo święte jeśli nie listem otwartym Wszechmogącego Boga do stworzeń? Listem tak łatwym do zrozumienia, jak gdyby było listem przyjaciela. Język Pisma świętego jest językiem codziennego życia. Bóg, przemawiając nim do ludzi, zniża się nawet do pojęć dzieci i niemowląt. Bo jakże to? Miałbym czytać List mojego Ojca i miałbym go nie rozumieć? Ewangelia to głos Samego Pana Jezusa, którym z wysokości niebios do nas przemawia na tej ziemi będących. W Ewangelii bowiem wszystko, co się odnosi do zasad wiary, nadziei i miłości wyłożone jest jasno i zrozumiale.“ (Aug. Sermo 85. De Trin. 1, 12; In Ps. 8. De doct. Chr. 1, 9).
„Pismo święte jest tak doskonałe, że kiedy je pilnie czytać będziesz, nic więcej nie będziesz potrzebował; a tak jest jasne, że zbyteczną jest rzeczą oglądać się za jakim mistrzem albo tłomaczem. Pismo święte samo siebie objaśnia i tlomaczy. Tam gdzie ono milczy, ludzie nic nie mają do powiedzenia. A jeśli wydaje ci się ono niejasnem, to ciemność jest tylko w tobie, gdyż w Boskich Pismach wszystko jest wyłożone jasno i wyraźnie, co do zbawienia jest konieczne.“
„W Piśmie świętem wszystko jest jasne i proste, co jest do zbawienia konieczne“ (Jan Chryz. de Lazar. III. IV. In Ep. II. ad Tess. hom.3, in Ep. ad Colos. h. 9; in Gen. h. 13).
„Pismo święte jest dla wszystkich przystępne, choć dla niewielu w całości zrozumiałe. Tem, co w niem jest jasne i zrozumiałe, przemawia ono poprostu do serc zarówno prostaczków jak i uczonych. Tem zaś, co w niem jest niejasne stara się ono podnieść umysły do zrozumienia tego, co w niem jest ukryte. Dlatego przez Pismo święte naprawiają się umysły zepsute, podnoszą się umysły poziome, a rozkoszują się w niem umysły wielkie.“ (Aug. ad Volus, Ep. 2).
„Pismo święte w wielu miejscach jest tak jasne, że dziecię je zrozumieć może, a ludzie pro-
- ↑
Dysputować (stpol.) — dyskutować, prowadzić dyskusję / dysputę.
