1 Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.[1]
2 Ale ziemia była nieużyteczna i próżna, i ciemności były nad obliczem przepaści, a Duch Boży unosił się nad wodami.[2]
3 I rzekł Bóg: Niech się stanie światłość.[3]
4 I stała się światiość. I widział Bóg światłość, że była dobra. I oddzielił światłość[4]
5 od ciemności, i nazwał światłość dniem, a ciemność nocą. I stał się wieczór i zaranek, dzień jeden.
6 I rzekł Bóg: Niech się stanie utwierdzenie między wodami, i niech oddzieli wody[5]
7 od wód. I uczynił Bóg utwierdzenie i oddzielił wody, któro były pod utwierdzeniem od tych, które były nad utwierdzeniem. I stało[6]
8 się tak. i nazwał Bóg utwierdzenie niebem. I stał się wieczór i zaranek, dzień drugi.
9 Rzekł też Bóg: Niech się zbiorą wody, które są pod niebem, na jedno miejsce i niech[7]
10 się ukaże sucha. I stało się tak. I nazwał Bóg suchę ziemią, a zebranie wód nazwał
11 morzem. I widział Bóg, że było dobre. I rzekł Bóg: Niech zrodzi ziemia trawę, zioła wydające nasienie, i drzewo owocowe, czyniące owoc według rodzaju swego, któreby miało nasienie w sobie na ziemi. I stało się[8]
12 tak. I zrodziła ziemia trawę, zioła wydające nasienie, według rodzaju swego, i drzewo czyniące owoc i mające każde z nich nasienie swoje według rodzaju swego. I widział
13 Bóg, że było dobre. I stał się wieczór i zaranek, dzień trzeci.
14 I rzekł Bóg: Niech się staną światła na utwierdzeniu niebieskiem, i niech dzielą dzień od nocy, i niech będą na znaki i czasy i dnie
15 i lata, aby świeciły na utwierdzeniu niebieskiem i oświecały ziemię. I stało się tak.
16 I uczynił Bóg dwa światła wielkie: światło większe, aby panowało nad dniem, i światło mniejsze, aby panowało nad nocą; i gwiazdy.[9]
17 I postawił je Bóg na utwierdzeniu niebieskiem,
18 aby świeciły nad ziemią i żeby panowały nad dniem i nocą i dzieliły światłość od ciemności. I widział Bóg, że było dobre.
19 I stał się wieczór i zaranek, dzień czwarty.
20 Rzekł także Bóg: Niech wody wydadzą
z siebie płaz duszy żyjącej, i to, co lata nad[10]
21 ziemią pod utwierdzeniem niebieskiem. I stworzył Bóg wieloryby wielkie i wszelką duszę żyjącą i mogącą się poruszać, którą wydały z siebia wody, według rodzajów swych; oraz wszystko, co lata, według rodzaju swego. I widział Bóg, że było dobre. I błogo-[11]
- ↑ 1 Na początku, przed stworzeniem ziemi, stworzył Bóg Niebo, to jest miejsce szczęśliwości wiecznej. Nie dla Siebie je Bóg stworzył, gdyż Sam z Siebie jest szczęśliwy, ale dla Aniołów i Świętych, którym się w tem Niebie widzieć i cieszyć się Sobą daje.
- ↑ 2 Duch Boży unosił się nad wodami, jakby gołębica spoczywająca swych jajkach, zapładniając je do wydania z siebie żywych tworów na Chwalę Bożą.
- ↑ 3 „Rzekł Bóg nie do kogo iunego, jedno Syna Swego, przez Którego wszystko się stalo, co się stało; Który też jest Słowem Ojca i Światłością świata.“ (Jan. 1-9, 12,16. Mug. de Gen. ad lit ).
- ↑ 4 „Dusza, to świat. Ciemnością w niej jest to wszystko, co ludzkie; a światłością — Wola Boża.“ (Mateczka).
- ↑ 6 „Utwierdzeniem jest Sam Pan Jezus. Wody nad utwierdzeniem, są to myśli Bożej wody pod utwierdzeniem, są to myśli ludzkie, które nie nie mają wspólnego z Boskiemi, na które Pan Jezus podnosi do Boga.“ (Mat.)
- ↑ 7 „Rzekł Bóg: Niech się stanie utwierdzenie… I uczynił Bóg twierdzenie… Oto masz Boga, od Którego (wyszedł rozkaz), i masz Boga, przez Którego (wykonany został).“ (Hil. de; Frin. 4,16). Tym sposobem cała Trójca Przenajśw. w sposób ukryty nam tu objawiona została.
- ↑ 9 „Słońce, to Przenajśw. Sakrament. Księżyc, to N. Marya Panna I jej Pomoc nieustająca. Gwiazdy, to Święci Pańscy.“ (Mat.)
- ↑ 11 „Rośliny, to cnoty różne, wychodzące z duszy na Slowo Boże.“ (Mat.)
- ↑ 16 „Słońce, to Przenajśw. Sakrament. Księżyc, to N. Marya Panna I jej Pomoc nieustająca. Gwiazdy, to Święci Pańscy.“ (Mat.)
- ↑ 20 Wody na Słowo Boże wydały duszę żywi to znaczy, że z myśli ludzkich na Słowo Boże wychodzą dobre uczynki, któ- re są różne. I mogą pochodzić z myśli i z serca” (Mat.)
- ↑ 21 „Na Słowo Boże czlowiek jak ptak wzbija się myślą do Boga, ale nie może okazać, inaczej swej miłości Bogu, jedno prźez speł- nienie Woli Bożej.” (Mat.)
