9 Te są rodzaje Noego. Noe był mąż sprawiedliwy i doskonały między rodzajami swymi: z Bogiem chodził[1].
10 I zrodził trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.
11 I zepsuła się ziemia przed Bogiem i napełniła się nieprawością.
12 A gdy ujrzał Bóg ziemię, że się zepsuła, (bo wszelkie ciało popsuło było drogę swą na ziemi),
13 rzekł do Noego: Już przyszedł koniec wszelkiemu ciału przede mną, bo napełniła się ziemia nieprawością przez nich, i Ja wytracę ich z ziemią.
14 Uczyń sobie korab z drzewa żywicznego, poczyń w korabiu mieszkanka i pomażesz go wewnątrz i zewnątrz smołą[2].
15 A uczynisz go na ten kształt: trzysta łokci będzie długość korabia, pięćdziesiąt łokci szerokość jego, a trzydzieści łokci wysokość jego[3].
16 Okno w korabiu uczynisz, a na łokciu dokonasz wierzch jego; a drzwi korabia umieścisz z boku; na dole wieczerniki i trzy piętra w nim poczynisz[4].
17 Oto ja przywiodę wody potopu na ziemię, abym wytracił wszelkie ciało, w którem jest duch żywota pod niebem; i wszystko, co jest na ziemi wyginie[5].
18 I postanowię przymierze Moje z tobą; i wnijdziesz do korabia ty i synowie twoi, żona twoja i żony synów twoich z tobą.
19 A za wszystkich zwierząt wszelkiego ciała po dwojgu wwiedziesz do korabia, aby zostały żywe z tobą, samca i samicę;
20 i z ptaków według rodzajów ich; i z bydła według rodzajów ich; i ze wszelkiego ziemiopłazu według rodzaju ich; z każdego rodzaju wnijdą po dwojgu z tobą, aby żyć mogły[6].
21 Weźmiesz tedy z sobą ze wszelkich pokarmów, które są zdatne do jedzenia, i zniesiesz je do siebie; i będą tak tobie, jako i onym, na żywność.
22 Uczynił tedy Noa wszystko, co mu był przykazał Bóg.
1 I rzekł Pan do Noego: Wnijdź ty ze wszystkim domem twoim do korabia, bom ciebi: ujrzał sprawiedliwym przede Mną, wśród tego narodu.
2 Ze wszystkich zwierząt czystych
- ↑ 9 Noe sprawiedliwy był figurą Jezusa. Jako bowiem Noe był figura uratował cały rodzaj ludzki od zaglady przez drzewo korabia i wodę, tak też i Chrystus l’an przez drzewo krzyżża i wodę Chrztu św. zbawil caly świat.
Noe był też figurą Pana Jezusa Utajonego w Przen. Sakramencie, oraz naszej Mateczki, która Sama jedna okazała się w tych Ostatecznych czasach sprawiedliwą i otrzymała od Boga moc, aby uratowała świat przez cześć Przenajśw. Sakrainentu i swoją Ofiarę - ↑ 14 Korab z drzewa żywi znego, pomazany wewnątrz i zewnątrz smołą, aby się drzew jego nie psuło, był figurą najpierw Kościoła Chrystusowego, namaszczonego Duchem Swiętym; a następnie i naszej Swiątyni Milosierdzia i Milości, w której jest Kościół Wybranych, wolny od zepsucia i skażenia grzechowego.
- ↑ 15 Wymiary Arki Noego były te same, co i naszej Świątyni, której plany nakreślone zostaly ręką Samego Boga, i jak mówi Izaijasz, na dloni Jego napisane.
- ↑ 16 Oknem Korabia Nowego Testamentu przez które światłość niebieska oświecila wnętrze jego, był Sam Chrystus i święta Jego Ewangelia. Oknem Arki Ostatecznych czasów jest Przenajświętszy Sakrament i Mateczka w Świątyni Miłosierdzia i Milości. Tem oknem wchodzi światłość Boża do wnętrza Świątyni, i przez nie widzimy Tajemnice Boże, które widział św. Pawel, porwany do Trzeciego Nieba.
Drzwiami, przez które wchodzi się do Kościola Chrystusowego, jest przebity włócznią bok Zbawiciela, z którego wyplynely krew i woda, — Chrzest i Komunia Św. Sakramenta konieczne do zbawienia. Drzwia mi do Kościoła Wybranych jest wiara w Dzieto Miłosierdzia i milość dla Mateczki.
Wieczerniki są to Kościoly Buże, w których lud święty żywi się i napawa Cialem i Krwią Zbawiciela.
Trzy piętra w korabiu oznaczają trzy stopnie doskonalości; bo wszystkie enoty dziel się na trzy stepnie, jak to Pan Jezus objawil Mateczce, oraz trzy Zakony. - ↑ 17 Potop był figurą Chrztu świętego i zarazem aktem Miłosierdzia Bożego, gdyż grzesznicy. widząc swoją zagladę, żałowali 21 grzechy, i w otehlaniach czyścowych do ezekali się Zbawiciela, Który ich stamtąd do Raju wprowadzil. (IPiotr. 3, 2)).
- ↑ 20 Ludzie i zwierzęta parami weszly do ko rabia, „aby żyć mogly,“ na znak, że doskonałość człowieka ostateczny kres swój w powrocie do pierwotnego stanu stworzenia znajduje, to jest w jedności małżeńskiej nie wedlug woli ciala i krwi, ale wedlug woli Boga Samego.
