Strona:Plato von Reussner - Luminarze świata.djvu/23

Ta strona została przepisana.

nich swych, lecz takowe marnują, spędzają życie w próżniactwie i gnuśności, stają się hańbą i ciężarem dla rodziny, dla społeczeństwa, a nawet dla całych narodów i państwa.
Inni znowu, przeciwnie, od natury źle uposażeni umysłowo i materyalnie, muszą iść na przebój i walczyć do upadłego, wytężając wszystkie siły, pokonywając wszelkie trudności, nim dopną celu.
Ci to właśnie wyświadczają największą przysługę najprzód sobie samym, następnie rodzinie swej i społeczeństwu; stają się przez swoją pracę niezmordowaną i wytrwałość panami pozycyi, chlubą rodziny i całych narodów, które ich sławią i uwielbiają przez długie wieki.
Niektórzy sławni, wielcy ludzie stali się nieśmiertelnymi tylko przez swe dzieła, swoje wielkie czyny.
Człowiek każdy, przyszedłszy do rozumu i poznania dobrego, a złego, powinien starać się naśladować i czynić tylko dobre, a unikać i nie czynić złego.
Przez dobre uczynki uszlachetnia i udoskonala się człowiek i staje się podobnym do Boga, który go stworzył na obraz i podobieństwo swoje.
Chcąc zaś poznać bliżej Boga, Stwórcę swego, pojąć wszechmocność i mądrość Jego, powinien człowiek kształcić i rozwijać umysł swój i serce i tym sposo-