zują szczątki dawnego zamczyska, który miał należeć do króla Przemysława, rozpowiadają o białéj niewiaście, pojawiającéj się zwykle w południe z pękiem kluczy. Jestże to pamiątka Ludgardy, żyjąca w tém podaniu? — Na każdém prawie miejscu można znaleść plon mniéj więcéj okwity, byle chęć mieć ku temu i nieważyć lekce podobnych pamiątek. Nielicząc już innych ztąd korzyści dla badaczy i poetów, każda okolica nabiera więcéj powabu, jeżeli głośném się stanie podanie o niéj. Ktokolwiek zwiedzał nadreńskie zamki i zwaliska, ten przyzna, że największy swój urok winny romantycznym podaniom, które po ustąpieniu dawnych rycerzy, same teraz z wijącym się bluszczem udzielnie w tych sokolich gniazdach panują i odmładzają myślą żywotną milczące i ponure głazy. — —
_024.png&oldid=1981251){kind=link}