Urodzony 1837 w Londynie; po Byronie i Shelley’u najznakomitszy chyba poeta angielski w czasach dzisiejszych. Z tamtymi też dzielił, wystąpiwszy z pierwszym tomikiem utworów, oburzenie krytyki ojczystej, nie mogącej mu darować zbyt śmiałego — według jej wyobrażeń — sposobu przedstawiania namiętności. Swinburne w pierwszej chwili tak się tem przeraził, że tomik z obiegu wycofał, ochłonąwszy jednak puścił go w świat na nowo.
Najgłówniejsze dzieła: tragedye The Queen mother and Rosamund (1861), Atalanta in Calyden (1864) Chastelard (1865); Bothwell (1874); Poems and Ballads (1866), śród nich rzeczy tak słynne, jak Dolores, Anaktorya i Laus Veneris (dwa ostatnie poematy w przekładzie moim w Chimerze); Songs before sunrise (Pieśni przed (wschodem słońca; szereg utworów wolnościowych o zabarwieniu politycznem 1871); Tristram of Lyoness and other poems (Tr. z L. i inne poezye. 1882), A midsummer holiday (Uroczystość świętojańska) Poezye i Ballady nowa serya (1889). Prócz tego: studya o Szekspirze (1878) o Ben Jonsonie (1889) etc. Żyje dotąd.
