Ta strona została uwierzytelniona.
Tu czapeczka dobrze znana...
Wawrzynową spięta wstęgą:
Zwłoki wodza i hetmana
Co moskiewską wstrząsł potęgą![1]
A naprzeciw — dziecię moje!
Drugi hetman legł ze sławą!
Co do walki polskie woje,
Marszałkowską wiódł buławą![2]
Tu szczerbiona szabla w boju,
I laurowy wieniec świeci —
Tak po trudach i po znoju
Syt wawrzynów legł Jan trzeci!
Ci co światła blaski siali,
I praw ludu wiernie strzegli:
Męże czynu, hartu stali,
Dwaj Zygmunci tutaj legli.
Z Jagiellonów cnego rodu,
Sercem mężny, duszą płochy —
Legł pod Warną książę młody,[3]
I tu jego liczym prochy!
Tu Jagiełło — na świątnicach
Starych Bogów, krzyże dźwiga!
Obok cudna, z łzą na licach —
W sarkofagu śni Jadwiga —
Wszystkoż, wszystkoż tak posnęło,
Jak te sławy naszej świadki?
