Ta strona została uwierzytelniona.
Wszystkoż, wszystkoż tak minęło,
Jak na grobach więdną kwiatki?
Precz z rozpaczą! Choć z mogiły —
Roześmieje się kwiat w wiośnie!
Więc zaczerpmy tutaj siły,
Bo z przeszłości przyszłość rośnie!
Strona:Poezje (Władysław Bełza).djvu/095
