Strona:Poezje (Władysław Bełza).djvu/128

Ta strona została uwierzytelniona.
Z PETÖFIEGO,


Byłem artystą! A więc mi na scenie
Najpierwszą oddano rolę!
Na wstępie śmiać się musiałem szalenie,
Jak gdyby płoche pacholę.

Śmiałem się, śmiałem serdecznie w mej roli
Skoro śmiech ludzi tak bawi:
Pewny, że serce za chwilę swywoli,
Dość mi łez jeszcze zostawi! —