Ta strona została uwierzytelniona.
Ty się pieścisz promienny aniele,
Uśmiechnięta dziecino — z kwiatami.
Baw się niemi! nim los ci rozściele,
Łzy i ciernie przed twemi stopami!
Tęskny, patrzę w twe oczka śmiejące,
W lica twoje jak krasny kwiat róży —
W oczach widzę i błękit i słońce,
Lic rumianych mgła troski nie chmurzy.
Baw się dziecię, o baw się pieszczone! —
Kiedyś, z objęć wyrwane od matki:
Tęsknym wzrokiem powiedziesz w tę stronę,
Gdzie błyszczało słoneczko i kwiatki!
1871.
