Strona:Poezje (Władysław Bełza).djvu/227

Ta strona została uwierzytelniona.

A kto serdeczną żałość przemoże,
Serce uciszy śród łona —
Ten więzy starga, złamie obroże,
Stugłową hydrę pokona!

Naprzód więc, naprzód, gdzie światło tleje,
Ku pełnym szczęścia kielichom!
Żyjmy przyszłością, — a stare dzieje
Niańkom zostawmy lub mnichom!

Lwów, 8 Grudnia 1871 r.