Ta strona została uwierzytelniona.
Jak pszczółki z kwiatka lecąc do kwiatka,
Zwija się ptasząt gwarna gromadka,
I wabi więźnia do ziebie —
— Ufności bracie! gdy z oków ciała,
Dłoń — duszę twoją — wyrwie wspaniała,
Wolny! — pobujasz po niebie!
Strona:Poezje (Władysław Bełza).djvu/258
