Wikiźródła

Strona:Poezye (Odyniec).djvu/244

Ta strona została przepisana.

O! i oby nas obu,
Cośmy równie snać z grobu
Głos wezwania poczuli:
Jak był wodzem w żałości,
Tak tam w progach wieczności,
Spotkał ojciec Orszuli!
 1850.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Poezye_(Odyniec).djvu/244&oldid=1316782”